De vorige post ging over het eerste deel van het 3e jaar, waarin er nogal wat zaken naar boven kwamen, beslissingen werden genomen en veranderingen werden doorgevoerd.
Dit deel gaat daarop verder, het leren loslaten van het verleden en het leren ontdekken van mijzelf.
Een van de eerste dingen die ik ging doen om mijzelf te ontdekken was nieuwe hobby’s uitproberen. Zo ben ik onder andere drumlessen gaan volgen. Hier heb ik op Facebook een bericht over geschreven ( https://www.facebook.com/PurepleYoga/posts/170886577018214 ).
Ook heb ik mijn vliegangst overwonnen door op vakantie te gaan naar Lanzarote, waar je alleen met het vliegtuig kunt komen. Ook hier heb ik op Facebook een bericht over gemaakt ( https://www.facebook.com/PurepleYoga/posts/194089338031271 ).
Doordat ik daar alleen naartoe ben gegaan heb ik mijzelf ook gelijk een stuk leren kennen, en uiteraard ook jezelf tegenkomen.
Het was ook wel een welkome afwisseling. Mijn inmiddels ex en ik waren dan wel uit elkaar, maar we woonden noodgedwongen nog wel 6 maanden lang onder 1 dak. Gelukkig ging dit wel in goede harmonie, maar het bleef natuurlijk wel ongemakkelijk.
Intussen vluchtte ik, of zocht ik nog meer steun in yoga, en was nu iedere dag in de studio te vinden. Een hele leerzame periode over het opzoeken, herkennen en erkennen van je grenzen. En ook langzaamaan leren loslaten, veel liefdevoller en zachter voor mezelf worden en heel veel spanning losgelaten. En ik werd ook nog eens leniger en krachtiger!
Niet alleen had yoga me nu geholpen om te voelen en veranderingen in gang te zetten, het hielp me nu ook enorm bij de verwerking en het accepteren van alle veranderingen.
En toen kwam de volgende verandering, mijn ex had een eigen onderkomen gevonden en vertrok, en vanaf dat moment was ik voor het eerst van mijn leven helemaal alleen. Nou ja, oke ik had nog wel gezelschap van mijn lieve hond Misty, maar die helpt niet echt mee in het huishouden 
Stapje voor stapje begon ik mijn oude gewoontes te observeren, deze veranderen in nieuwe en begon ik mijn eigen ritme te vinden. De woonkamer helemaal in te richten zoals ik deze wilde hebben zonder enige concessie, en daarmee te merken dat het allemaal wel goed ging komen.
Ik begon beter te slapen, relaxter wakker te worden ( ja daar bestaat ook een Facebook bericht over: https://www.facebook.com/PurepleYoga/videos/125557961551076/ ), ging nog meer gezonder eten. En ik ging boodschappen doen en koken voor een paar weken tegelijk, zodat ik niet iedere avond hoefde te koken, en ook niet terug zou vallen op kant en klaar maaltijden.
Lekker schoon schip aan het maken dus, en allerlei nieuwe dingen aan het proberen. Zo ben ik ook nog voor het allereerst naar een groot concert geweest in de Ziggo Dome. Een concert van Linkin Park, samen met m’n zus. Hoewel ik het eerst heel spannend vond tussen zoveel duizenden mensen merkte ik eigenlijk al gauw dat je nergens zo anoniem kunt zijn als in zo’n grote groep. En heerlijk meegezongen, geschreeuwd en geklapt.
Maar ondertussen sudderde er nog iets anders. Er was nog een angst om aan te pakken, een “stel dat” mogelijkheid te veranderen in iets concreets.
Als enkele jaren voelde ik meer dan alleen vriendschap voor een hele goede vriendin van me. Alleen kon en mocht ik daar niets mee omdat ik nog een relatie had. Maar dat excuus was er nu niet meer. Echter zij is ook al getrouwd, dus echt iets worden zal het waarschijnlijk niet, maar goed dat is dus de “stel dat”. Aan de andere kant was er ook de angst om de vriendschap kapot te maken wanneer zij zou weten dat ik meer voor haar voelde.
Uiteindelijk voelde ik aan dat ik mijn geheim en deze angst niet meer als onderdeel van onze vriendschap wilde laten bestaan en heb haar verteld wat ik voor haar voelde.
Helaas bleek mijn angst waarheid te worden, gelukkig geen ruzie, maar we zien elkaar ook niet meer.
Het geheim is er in ieder geval niet meer, de angst daarmee ook niet meer, maar wel een heleboel gevoel en verdriet. Weer iets opgeruimd.
Dat zet ik nu wel heel makkelijk neer. Zo was het natuurlijk niet. Dit zorgde ervoor dat ik naast het voelen van mijn lijf nu ook voor het eerst van mijn leven echt kon huilen. En ook maar gelijk flinke huilbuien. Het luchtte enorm op om eindelijk mijn emoties los te kunnen laten. Sindsdien gaat me dit ook veel gemakkelijker af, en dit zorgt ook voor een hoop minder spanningsopbouw in mijn lichaam.
Door het leren loslaten, nog beter voelen en de rust om alles te verwerken wist ik steeds duidelijker dat ik me nog meer wilde verdiepen in yoga. Hierin had ik mezelf echt helemaal gevonden.
Na een periode van twijfelen of ik het qua energie al wel aan kon heb ik toch de knoop doorgehakt en besloten om een Yoga Teacher Training te gaan volgen.
Deze startte ik vooral voor mijn eigen ontwikkeling en verdieping, maar ook hierbij voelde ik me gelijk zo op mijn plek dat ik al heel snel wist dat ik ook les wilde gaan geven. Het kunnen doorgeven van mijn ervaring, inspiratie en motivatie die ik van yoga kreeg doorgeven aan anderen.
En zo was Pureple geboren, in het begin als Facebook pagina waarop onder andere al deze blogs heb gedeeld.
En inmiddels omgedoopt tot Pureple Yoga en via yoga en mijn ervaringen mensen aan het inspireren en motiveren.
Wellicht heb je ook herkenning of inspiratie gevonden in mijn verhaal. Wil je een les bijwonen, dan ben je van harte welkom.
Lees meer informatie over de les Anti & After Burn-out Yoga.